Verzwikte enkel

Verzwikken kan ons allemaal overkomen. Een misstap, en het is al gebeurd! Iedere dag bezeren bijvoorbeeld alleen al in Duitsland ca. 8000 mensen hun enkel. Met een aandeel van 25% is dit het meest voorkomende sportletsel.

Eeen verzwikte enkel is een van de meest voorkomende blessures

De enkel knikt om, nog voordat de gehele voetzool de bodem raakt. De voet kantelt om de buitenrand en maakt een draaibeweging naar binnen. Door de daarbij optredende stekende pijn aan de buitenkant van de enkel zakt de getroffene door zijn benen. Als het lukt de misstap op te vangen voordat het hele lichaamsgewicht op de omknikkende voet komt te rusten, is het soms nog mogelijk om met matige pijn door te lopen. Een enkelbrace of enkelbandge is een van de mogelijkheden ter preventie of behandeling van een verzwikte enkel.

De aanbevelingen van de arts:

Been hoogleggen en indien mogelijk een elastische compressiezwachtel omdoen. Deze maatregelen gaan allebei een bloeduitstorting tegen, welke het genezingsproces belangrijk kan vertragen.

Enkel met koud water of vochtige doeken koelen (niet in ijs). Dit kan ook helpen om de pijn te bestrijden.

Wanneer is het raadzaam naar de dokter te gaan?

Als erop staan onmogelijk is.

Als al in de eerste 30 minuten een duidelijke bloeduitstorting ontstaat.

Verzwikte Enkel Brace

Als een van de voornaamste aanbieders van enkelbandages, enkelbraces en orthesen beschikken wij over veel ervaring met betrekking tot het spronggewricht („de enkel“) en de juiste brace voor een verstuikte enkel. Het voetprogramma van de Medical Line biedt veel mogelijkheden voor een gerichte, individuele verzorging van letsels en instabiliteiten.
De beslissing over het voor u optimale product en de juiste behandeling wordt in samenspraak met u genomen. Bij vragen of problemen kunt u zich altijd tot ons wenden, wij helpen u met plezier..

Wat gebeurt er eigenlijk precies bij het verzwikken?

Het sprongbeen wordt door banden bij de buiten- en binnenenkel in de door het scheen- en kuitbeen gevormde benige vork vastgehouden. Als de voorvoet naar beneden gebogen wordt, krijgt het sprongbeen door zijn vorm in de beenvork meer speling en moet de enkel door de spieren worden gestabiliseerd.
Als de stabiliserende spieren bij het omknikken van de enkel niet snel genoeg reageren, moeten de enkelbanden en het gewrichtskapsel de belasting opvangen.

Als de optredende krachten dan te groot zijn, ontstaan microletsels in het kapsel-bandapparaat, die als verzwikking of distorsie worden aangeduid. De structuren in groter verband blijven daarbij echter wel intact. Als de inwerkende kracht echter een bepaalde grens overschrijdt, dan scheurt het gewrichtskapsel en vervolgens scheurt de voorste buitenste enkelband.

Gaat het omknikken verder door, dan scheurt ook de middelste buiten band. Bij 70% van de gescheurde enkelbanden is de voorste, en bij ca. 25% de middelste buiten band betrokken; de achterste band is slechts zeer zelden beschadigd. Het omknikken naar binnen met het daarbij ontstaande letsel van de binnenste band, dat vaak gepaard gaat met breuken van de buitenenkel en verscheuring van de banden tussen scheen- en kuitbeen, komt gelukkig nauwelijks voor.

Risico’s

Bij letsel van de laterale banden kunnen ook botten, kraakbeen of nog andere kleine banden beschadigd zijn. Daarom is het belangrijk dat de voet door een arts wordt onderzocht als een van de eerder genoemde symptomen optreedt. Geen of onvoldoende behandeling kan tot langdurige pijn, instabiliteit en verhoogde slijtage (artrose) leiden. Een groot probleem bij verzwikkingsletsels is het verhoogde risico op vervolgletsels door de verminderde spiercontrole en besturing van het spronggewricht. Zelfs kleine distorsies kunnen ertoe leiden dat de betrokkene steeds weer met dezelfde voet zwikt en daarbij uiteindelijk ernstig letsel oploopt.

Therapie

De behandeling hangt af van de ernst van het letsel. Bij een verzwikking mag de patiënt meestal meteen weer lopen. Een door de arts voorgeschreven brace verhindert dat het letsel door herhaalde verzwikkingen erger wordt.
Bij sterke neiging tot opzwellen worden de gegeven adviezen gedurende een tot drie dagen aangehouden (elastische zwachtel, hoogleggen, ontzien). Zodra het weer mogelijk is op de enkel te staan, moet het spronggewricht door een brace worden beschermd.
Toont de röntgenfoto een breuk aan, dan is meestal een operatie noodzakelijk. In uitzonderingsgevallen wordt ook wel conservatief behandeld met immobilisatie door middel van een gipsverband. .
Heeft een sporter eenmaal zijn enkel verstuikt dan is er een verhoogd risico op recidief letsel. Om dit te voorkomen zijn er preventieve oefenprogramma's ontwikkeld, dat wordt ingezet na de reguliere behandeling. Fysiotherapie kan de spierstabiliteit verbeteren en zo het risico op vervolgletsels verminderen. Het komt bijna niet voor dat de beschadigde banden niet volledig genezen. Mocht dit het geval zijn dan ontstaat er een permanente instabiliteit. In dergelijke gevallen helpt een operatieve reconstructie (enkelbandplastiek).
Bij sommige patiënten bestaat gedurende de behandeling in het gebied rond het spronggewricht een neiging tot opzwellen. Een in anatomische vorm gebreide enkelbrace met geïntegreerde pelottes kan de klachten dan duidelijk tegen gaan en daarnaast helpen de coördinatievermindering van de spieren te compenseren.